Op zoek naar de logica van het systeem. Wat maakt het logisch dat dit team, deze organisatie, dit samenwerkingsverband steeds dit patroon herhaalt? Oprecht nieuwsgierig zijn, en mijn oordeel naast me neerleggen. Om dan te ontdekken dat in de herhaling van het patroon altijd een boodschap zit. Dat er altijd iets beschermd wordt dat zeer waardevol is, maar dat het bijbehorende gedrag afstoot. Dè grote uitdaging voor ieder die op zoek gaat naar de werking van de systeemdynamiek. De systeemkracht die mensen en groepen soms met zich meesleurt en soms juist tot grote hoogte stuwt.
Laatst zei ik tegen een directeur, na een teamdag: “met het team is niet zoveel mis, al doet hun gedag anders vermoeden. Eigenlijk is hun gedrag, hoe gek misschien ook, een noodkreet, omdat ze door alles wat dit team overkomen is en het gebrek aan een stevige bedding steeds minder veerkracht hebben om te doen wat ze zo graag willen en moeten doen.”
De noodkreet verstaan en je niet blindstaren op het gedragspatroon is een continue uitdaging. Zeker in deze tijden waarin oordelen over “de ander”, andere groepen (boeren, RIVM, voor of tegen de maatregelen) en andere landen (bijv. Zuid-Europese landen) en polarisatie op de loer liggen. En ja, en waar zou dat polarisatie-patroon nu weer vandaan komen….